Homeschool teacher voor zendingswerkers
Het afgelopen schooljaar 2009-2010 werkte ik, Lydia, als homeschool teacher in Centraal-Azie. Ik hielp daar drie kinderen met hun schoolwerk. Hierdoor kregen de ouders van deze kinderen meer tijd vrij voor hun werk met de lokale bevolking. Elke werkdag gaf ik de kinderen Nederlandse taal- en spellinglessen en daarnaast hielp ik de oudste dochter met haar eerste jaar middelbare school. Ik gaf dictee's, legde uit hoe je de persoonsvorm vindt in een zin, gaf geschiedenislessen en nam Franse toetsen af. De kinderen hebben hun onderwijsprogramma van het afgelopen jaar afgerond en zijn over naar de volgende klas. Ze zijn gegroeid in hun vaardigheden, maar ook persoonlijk.
Naast het lesgeven proefde ik ook aan het werk dat het team verrichtte. Dat werk begint natuurlijk met het leren van de lokale taal. Ik studeerde deze tien maanden aan de universiteit en leerde de taal spreken, luisteren, lezen en schrijven. Ik bezocht verschillende projecten en hielp mee met een wekelijkse studentenavond, waar lokale studenten werden bereikt met het goede nieuws. Daarnaast leerde ik veel van de cultuur doordat ik bij een lokale familie woonde. Met deze familie heb ik een hechte band opgebouwd en veel fijne gesprekken gevoerd.
Ik heb deze tijd ervaren als een goede en gezellige periode. Vooral mijn contact met de lokale bevolking heeft veel indruk gemaakt. Ik trok op met studentes, die levenswijsheid leerden uit lessen over conflict en vergeving en mij tijdens deze avonden soms iets lieten zien van hun hart. Het was een voorrecht om een vriendin voor hen te mogen zijn. Ik speelde met de kinderen in mijn 'gastgezin' en samen met de moeder schrapte ik wortels en waste ik af. In al deze dingen mocht ik hen de vrede en liefde laten zien die ik heb leren kennen en soms kon ik voor hen en met hen bidden. Ik mocht luisteren naar hun verhalen, hun vaak moeilijke omstandigheden delen en hen vertellen over mijn hemelse Vader.
Voordat ik kon vertrekken naar Centraal-Azie, moest ik er zeker van zijn dat ik voldoende financiële ondersteuning had. Stichting Filémon heeft een bijdrage geleverd, net als mijn lokale gemeente en vrienden. Dit geld heeft ervoor gezorgd dat ik dit kon doen. Ook kon ik een conferentie van de zendende organisatie bezoeken. Het was fijn om te weten dat Stichting Filémon elke maand een deel van de kosten wilde dragen, maar hun ondersteuning betekende meer dan alleen het geld. Het heeft me enorm bemoedigd dat er mensen zijn met visie om ook 'ondersteunend personeel' (zoals ik was) uit te zenden en jonge mensen een kans te geven om te ervaren wat er in Gods koninkrijk gebeurt. Het is fijn om de visie te delen waarmee ik zelf vertrokken ben: mensen te bereiken!
Ik begon aan dit jaar om te ontdekken of zending iets voor mij is. Nu ik terug ben in Nederland is dit verlangen realistischer en sterker aanwezig in mijn leven. Na dit jaar lesgeven heb ik besloten om de lerarenopleiding te gaan volgen. Ik twijfelde altijd of lesgeven iets voor mij was, maar ik heb ontdekt dat ik lesgeven op middelbare school niveau leuk vind. Eens kijken of dat ook lukt met een klas vol leerlingen! Of ik na die opleiding weer richting het oosten vertrek, ligt in Gods handen.